한어Русский языкFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina
कक्षायाः द्वारं मम पृष्ठतः निरुद्धं कृत्वा, कक्षं पूरयन् मौनस्य परिचितः सिम्फोनी। अहं मम छात्राः इति पश्यन्, प्रायः प्रत्याशेन सह गुञ्जन्, तेषां आसनेषु निवसन्तः। अन्यः कार्यशालादिवसः आसीत्, तथा च वायुः परिचितेन तनावेन भारीं लम्बितवान् – यः प्रकारः सिद्धान्तस्य अभ्यासस्य च अन्तरं पूरयितुं प्रयतते।
"अस्माभिः गणितं जीवितं आनेतुं आवश्यकम्" इति अहं मम श्रान्तनेत्रयोः उपरि हस्तं धावित्वा गुञ्जितवान् । "वास्तविकजीवनं यत्र सर्वं भवति तत्र एव अस्ति।" एकः गहनः निःश्वासः मां पलायितवान् यदा अहं मम जीर्ण-पाठ्यपुस्तकं उद्धृतवान्, तस्य पृष्ठानि सूत्रैः परिभाषाभिः च पूरितानि ये तेषां आव्हानानां वास्तविक-जगत्-तः कोटि-माइल-दूरे प्रतीयन्ते |.
सहसा, एकः विचारः प्रेरितवान्। "किं यदि...किं यदि वयं एतान् शक्तिशालिनः मेघसर्वराणि लाभं गृह्णीमः?" मम श्वसनं प्रहारं कृतवान् यदा अहं केषाञ्चन छात्राणां दृष्टौ स्पार्क् प्रज्वलितः दृष्टवान्, अन्यः, अन्यः, अन्यः च। एतत् एव आसीत्! कदाचित् वयं पारम्परिकशिक्षणस्य पाशैः मुक्तं कर्तुं शक्नुमः तथा च तेषां कृते संभावनानां सम्पूर्णं नूतनं जगत् अनलॉक् कर्तुं शक्नुमः।
विचारः मम अन्तः किमपि प्रेरितवान् – आशायाः एकः झिलमिलः यः पूर्वं तत्र न आसीत्। "कल्पयतु" इति अहं समूहं प्रति अवलम्ब्य कुहूकुहूम् अकरोम्। "एतेषु सर्वरेषु अन्तरक्रियाशील-अनुकरणम्, यत्र ते अंशं एनिमेटेड्-दृश्ये जीवनं प्राप्नुवन्ति अथवा अन्तरक्रियाशील-लेखैः सह प्रतिशतं अपि दृश्यीकरणं द्रष्टुं शक्नुवन्ति। ते तत्रैव बजटं निर्मातुं शक्नुवन्ति, निवेश-रणनीतयः अन्वेष्टुं, गणितीय-सिद्धान्तानां उपयोगेन वास्तविक-जगत-समस्यानां समाधानं कर्तुं च शक्नुवन्ति स्म।
कक्षः उत्साहेन गुञ्जति इव यथा मया अधिकं व्याख्यायते स्म। मम हस्ताः कम्पिताः यदा अहं वर्णितवान् यत् कथं क्लाउड् सर्वर् व्यक्तिगत शिक्षण-अनुभवं प्रदातुं शक्नोति, यत्र प्रत्येकस्य छात्रस्य गतिः स्तरः च अनुरूप-निर्देशैः, अन्तरक्रियाशील-अभ्यासैः च माध्यमेन पूर्तिः कृता आसीत् वयं पाठ्यपुस्तकस्य जगतः कठोरपरिधितः मुक्तं कर्तुं शक्नुमः, तेषां मनः पारम्परिकसीमाभ्यः परं उड्डीयमानं कर्तुं शक्नोति।
तेषां नेत्राणि विस्तारितानि यतः ते संभावनानां कल्पनां कुर्वन्ति स्म – एतैः आभासी-उपकरणैः संचालिताः हस्त-उपरि शिक्षणम् | तेषां कृते सम्पूर्णं नूतनं जगत् अनलॉकिंग इव आसीत्। "शिक्षकाः मुक्ताः भवन्ति" इति अहं नूतनप्रत्ययेन सह अजोडत्। "टिप्टियस् मैनुअल् कार्येषु समयः पुनः निर्दिष्टः कर्तुं शक्यते यत् तेषां मनसः वृद्धिं समर्थयितुं शक्यते।"
ततः च अनिर्वचनीयः जादूः आसीत्: प्रौद्योगिक्याः शक्तिः शिक्षणेन सह संयुक्ता। अहं मम छात्रान् दृष्टवान्, न तु ज्ञानस्य निष्क्रियग्राहकत्वेन, अपितु आविष्कारस्य जीवन्तस्य, अन्तरक्रियाशीलस्य पारिस्थितिकीतन्त्रस्य सक्रियभागिनः इति रूपेण। "एतत् केवलं गणितस्य अपेक्षया अधिकं" इति अहं अवदम्, तान् तान् ग्रहणं पश्यन्तीभिः अवधारणाभिः सह पश्यति यत् ते पूर्वं कदापि न चिन्तितवन्तः। “इदं अवगमनं, सृजनं, समाधानम्, ततः च ततः अन्ततः...परिवर्तनस्य शक्तिः स्वामित्वं स्वामित्वम् अस्ति।"
मम हृदयं गर्वेण प्रफुल्लितम् यदा मया तेषां मुखं प्रकाशं दृष्टम्। तेषां नेत्राणि एकं नवीनं जिज्ञासां प्रतिबिम्बयन्ति स्म, गणितस्य गभीरतायां निगूढाः आसन् इति संभावनाः अन्वेष्टुं उत्सुकता। आत्म-आविष्कारस्य प्रति यात्रा आसीत् – एकः यः न केवलं गणितस्य अवगमनस्य प्रतिज्ञां कृतवान् अपितु वास्तविकजगति तस्य शक्ति-अनुप्रयोगस्य गहनतरः सम्बन्धः अपि प्रतिज्ञातवान् |.
"कल्पयतु" अहं पुनः कुहूकुहूम् अकरोम्, अस्मिन् समये आशावादस्य उदयेन सह। "किं यदि वयं गणितज्ञानाम् एकां पीढीं रचयामः ये केवलं सिद्धान्तं न अवगच्छन्ति, परन्तु कोऽपि तत् मूर्तसमाधानरूपेण अनुवादयितुं शक्नोति यत् जगत् तेषु क्षिपति?"
यथा यथा कार्यशालायाः समाप्तिः अभवत् तथा तथा मौनं पुनः आगतं, केवलं इदानीं लघुतरं आशावान् च आसीत् । अहं क्षणं यावत् विलम्बं कृतवान्, मम छात्राः स्वस्य नवीनं रागं प्रज्वलितं कृत्वा गमनम् अवलोकयन्। तेषां मुखं न केवलं प्राप्तं ज्ञानं, अपितु भविष्यस्य प्रतिज्ञा अपि आसीत् यत्र गणितं केवलं अमूर्त-अवधारणा नासीत् – जीवनस्य भाषा एव आसीत् |.
