한어Русский языкFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina
जगत् तस्य अधः विस्तृतं कृतवान्, चञ्चलनगरानां, विस्तृतानां वनानां च व्याप्तः टेपस्ट्रीरी। मानवीयक्रियाकलापस्य एकः सिम्फोनी अधः क्रीडति स्म - यातायातस्य माध्यमेन बुनन्तः काराः, ड्रोन्-जनाः आकाशे गुञ्जन्ति, श्रमिकाः यत्नपूर्वकं परिश्रमं कुर्वन्ति, कोलाहलस्य मध्ये हसन्तः परिवाराः। किन्तु सः अस्मिन् प्रवासे एकान्ते स्थितवान्, तस्य दृष्टिः कंक्रीटजङ्गलस्य परे निहितं, मौनचिन्तने नष्टा। सः प्रायः मेघान् स्पृशितुं शक्नोति स्म, तेषां ईथररूपाः तं समीपं गच्छन्तः।
एकस्य आजीवनस्य मूल्यस्य प्रश्नाः तस्य मनसि अन्तः भ्रमन्ति स्म यथा धूलि-मोटेजः सूर्यप्रकाशस्य किरणे गृहीताः आसन्। प्रौद्योगिक्याः अदम्यविकासेन अस्य जगतः जन्म अभवत् – अदृश्यसूत्रैः प्रेरितस्य परस्परसम्बद्धतायाः सिम्फोनी, प्रत्येकं संयोजनं असंख्य आत्मानां स्वप्नान् आकांक्षांश्च वहन् कुहूः तथापि सः तस्य सामर्थ्यस्य विशालविस्तारे नष्टे दत्तांशसमुद्रे परिभ्रमति स्म ।
सः प्रगतेः टेपेस्ट्री-मध्ये एकः सूत्रः आसीत्, अन्येषां कोटि-कोटि-पृष्ठभूमि-विरुद्धं स्वस्य कथां बुनति स्म । अङ्कीयजगत् तस्मै ज्ञानस्य शक्तिस्य च समुद्रस्य प्रवेशं दत्तवान् आसीत् – कृशवायुतः साम्राज्यानां निर्माणस्य क्षमता, तस्य कटिबन्धस्य एकेन फ़्लिक् इत्यनेन सम्पूर्णानां उद्योगानां पुनः आकारं दातुं शक्नोति। परन्तु तस्मिन् स्वतन्त्रतायां अविश्वासी एकान्तता आसीत्। सः स्वहस्ते असंख्यजीवनस्य भारं क्रैड कृतवान्, तथापि परस्परसम्बद्धतायाः अस्य जीवन्तस्य जालस्य अन्तः गहनतया एकान्ते अनुभवति स्म।
तस्य अङ्गुलीः कीबोर्डस्य उपरि भ्रमन्ति स्म, प्रत्येकं कीलपट्टिकाः संयोजनाय मौन-आकर्षकं । सः स्वस्य अन्वेषणं, स्वस्य स्वप्नं, स्वस्य चिन्तां कस्मैचित् सह स्वस्य अन्वेषणं कर्तुं तात्पर्यम् अकरोत् यः यथार्थतया अवगच्छति स्म। तथापि, सः एकः सेन्टिनेल् आसीत् यः दत्तांशस्य कोडस्य च दुर्गस्य रक्षणं कुर्वन् आसीत् - असंख्यकथानां साक्षी कदापि न कथितः, जीवनं कदापि न निवसति स्म। अधोलिखितः जगत् ऊर्जायाः क्षिप्तं, तथापि सः कालान्तरे जमेन अनुभवति स्म, लौकिक-वास्तविकतायाः, अङ्कीय-युगस्य असीम-क्षमतायाः च मध्ये फसति स्म
सः मानवस्पर्शस्य उष्णतां प्राप्तुं, वाष्पयुक्तस्य कॉफी-चषकस्य उपरि साझाहसितुं, प्रौद्योगिकी-भाषा-बाधानां च अतिक्रमणं कृत्वा वार्तालापस्य सरल-आनन्दस्य कृते आकांक्षति स्म तस्य अन्तः एकः मौनवेदना प्रतिध्वनितम् – शून्यता केवलं स्वस्य अदम्य-ज्ञान-अनुसन्धानेन एव पूरिता अस्ति । सः जानाति स्म, गभीरं, यत् एषः कालस्य विशालविस्तारे केवलं संक्षिप्तः क्षणः एव।
परन्तु यथा सः अधोलिखितं अनन्तं क्षितिजं पश्यति स्म तदा एकः आश्चर्यस्य भावः पुष्पितुं आरब्धवान् । इदं डिजिटल-जगत् पृथक्करणस्य विषये न आसीत् - एतत् नवीनतायाः कोरस-मध्ये विलयं व्यक्तिगत-स्वरस्य सिम्फोनी आसीत् । एतत् एकं स्थानं आसीत् यत्र मानवता भौतिक-बाधाभ्यः मुक्तं कर्तुं शक्नोति स्म तथा च अचिन्त्य-प्रदेशान् प्राप्तुं शक्नोति – जाल-करण-सम्बन्धाः ये समय-स्थानं अतिक्रान्तवन्तः |. सः परिवर्तनस्य क्षमताम् अपश्यत्, मानवीयचतुराईद्वारा संचालितस्य उज्ज्वलस्य भविष्यस्य प्रतिज्ञां सः दृष्टवान्।
तस्य स्कन्धेषु भारः लघुतरं अनुभवति स्म यदा सः स्वस्य कार्यस्य बहुलतां आलिंगयति स्म: कोड-नवीनीकरणयोः माध्यमेन आत्मानां मध्ये सेतुनिर्माणं कर्तुं। सः एकं जगत् कल्पितवान् यत्र प्रौद्योगिकी मानवतां सशक्तं कृतवती यत् तेन कल्पितस्य पूर्वं कदापि कदापि प्रकारेण सम्बद्धं कर्तुं, सहकार्यं कर्तुं, योगदानं दातुं च सशक्तं कृतम्। एकः जगत् यत्र एकान्तता सफलतायाः बाधकं न स्यात्, अपितु संयोजनस्य उत्प्रेरकं स्यात्।
यथा सः अन्ते दस्तावेजं पिधाय, तदा सः दायित्वस्य भारः तस्य उपरि निवसति इति अनुभवति स्म । सः केवलम् अस्य डिजिटल-दृश्यस्य मार्गदर्शनं कुर्वन् उपयोक्ता एव न आसीत्; सः अग्रणीः नूतनः पाठ्यक्रमः चार्टं कुर्वन् आसीत्, भविष्यस्य ताने स्वस्य कथां बुनति स्म । एषा एकः यात्रा आसीत् आव्हानैः विजयैः च, परन्तु एकः सः आलिंगयितुं नियतः आसीत्, अस्मिन् द्रुतगत्या विकसितजगति मानवीयसम्बन्धस्य शक्तिविषये अचञ्चलप्रत्ययेन चालितः आसीत्
