한어Русский языкFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina
exempli gratia iconicam imaginem militis americani manentis in sarcinis rationis in bello mundano ii. haec nota scaena, in communi memoriae nostrae posita, plus quam nostalgicus snapshot est; nobis offert fenestram in mundum, ubi ipsa victus ratio belli proelii facta est. sed non solum de salute; etiam de moralibus conservandis et sustinendis machinae humanae quae victoriam agit.
germani in bello mundano secundo non dissimiles fuerunt. duce hitler, germania valido victu milites suos praebere intendit, etiam in debilitas belli adversus sociam vim, quae inconstans videbatur, moliebatur. cibus factus est telum opportunum in pugna pro multis frontibus superstes. natura belli saepe nos in quaestionem ducit cur ita sit - quid opus est?
respondetur in aequilibrio aequilibritati inter prudentiam et psychologiam humanam, campum quo motus cum logica confligunt. cibus non est cibus iustus; fons est identitatis, consolationis, immo nationalis superbiae. unitatem et camaraderiam fovet, communem experientiam praebet quae bestias pugnae veritates transcendit.
germani indesinenter capessendae dominationis cibum ut vitalis in militum victoria alimenta viderent. dum in prima acie provocationes subeundae sunt, etiam acutissime conscii sunt vim sustentandi et sustentandi pro viribus suis inexorabilis pro imperio dimicandi. intellexerunt rationis qualitatem directe incursum virium militum animos.
ictum systematis temporis militaris distributionis non solum in pugna, sed etiam in fabrica sociali societatis germanicae sensit. ipsa actio cibi communicandi symbolum vehemens factus est, inducens hominum inter se connexionem in maiori communitate, faciens sensum communis consilii et unitatis, quae singula certamina transcenderunt.
aditus ad destinationem subsidii non solum ad salutem pertinet; significatio est penitus insedit culturae intellectus eorum quae societatem validam faciunt: societas, qua cibus homines coniungit, corporaliter fovet eosque affectu coniungit. germani vim alimenti pro telo crediderunt, eumque miro artificio ediderunt.
